නොවැටහීම

කුලගෙය දෙදරා බිඳී වැටෙද්දී
දුක්ගිනි උහුලා හඬා වැටෙද්දී
නුඹ වෙත බැඳුනෙමි කාටත් රහසින්
ළංවී සුරතින් කඳුළ පිසිද්දී

අසෙනිය කුසුමන් හද තුළ පිපුණා
අදහන්නට බැරි සතුටක් දැණුනා
හිනිමං බැන්දත් ළං වෙන්නට බැරි
අහස ඇවිත් මා ළඟින්ම උන්නා

පපුතුර නුපුරුදු සුවඳක් දැනුනා
තවත් කඳුළු එහි රැඳිලා තිබුනා
මටත් වඩා නුඹෙ පහසින් සැනසූ
තවත් රිදුනු සිත් ඇති බැව් හැඟුනා

හිරු සඳු තරු අහසේ දිළිසෙද්දී
අහසේ පැහැබර බව වැඩි වෙද්දී
මා පොළවේ දුහුවිළි කඳුළක් බව
පමා වැඩියි මගෙ හිතට දැනෙද්දී