Friday, September 28, 2012

නොවැටහීම

කුලගෙය දෙදරා බිඳී වැටෙද්දී
දුක්ගිනි උහුලා හඬා වැටෙද්දී
නුඹ වෙත බැඳුනෙමි කාටත් රහසින්
ළංවී සුරතින් කඳුළ පිසිද්දී

අසෙනිය කුසුමන් හද තුළ පිපුණා
අදහන්නට බැරි සතුටක් දැණුනා
හිනිමං බැන්දත් ළං වෙන්නට බැරි
අහස ඇවිත් මා ළඟින්ම උන්නා

පපුතුර නුපුරුදු සුවඳක් දැනුනා
තවත් කඳුළු එහි රැඳිලා තිබුනා
මටත් වඩා නුඹෙ පහසින් සැනසූ
තවත් රිදුනු සිත් ඇති බැව් හැඟුනා

හිරු සඳු තරු අහසේ දිළිසෙද්දී
අහසේ පැහැබර බව වැඩි වෙද්දී
මා පොළවේ දුහුවිළි කඳුළක් බව
පමා වැඩියි මගෙ හිතට දැනෙද්දී

Thursday, January 12, 2012

එපා යන්න ඉමෙන් එහා...

එපා යන්න ඉමෙන් එහා...

උස අත්තක මලක් වෙලා නුඹ පිපිලා තිබුනා
තටු සලමින් බඹරලියන් නුඹ අසලින් රැඳුනා
පියාඹන්න අත්තටු නැති මට හරි දුක හිතුනා
ඒ උනාට උදේ හවා ඈතින් නුඹ පෙනුනා

තටු නැතිමුත් බිම හුන් මට නුඹේ සුවඳ දැනුනා
ඒ සුවඳට හිමි නැතිමුත් මගෙ හද ලොබ බැඳුනා
ඉහලින් සිටි නුඹ හට මා නොපෙනෙන බව හැඟුනා
නුඹ නොදකින අසරණ මගෙ හිත හොඳටම රිදුනා

සිප ගන්නට බැරි වුනාට නුඹ පිසගෙන හමනා
මඳ පවනේ නුඹේ සුවඳ පොද දැවටී තිබුනා
ඒ සුවඳින් ළය පුරවාගෙන මා දිවි ගෙවනා
එපා යන්න ඉමෙන් එහා මගෙ දෑසට පෙනෙනා


***